എന്റെ വാക്കുകള്‍ വീണു മുളച്ചത്
അവളുടെ ഹൃദയതിലായിരുന്നു
അവളുടെ കണ്ണീരിന്റെ നനവില്‍
അത് വളര്‍ന്നു പന്തലിച്ചു
അതിനു ദുഷ്ടതയുടെ വേരുകള്‍ പിറന്നു
വെറുപ്പിന്റെ ശിഖിരങ്ങള്‍ കിളിര്‍ത്തു
അകല്‍ച്ചയുടെ ഇലകള്‍ തളിര്‍ത്തു
ഓരോ കാലവര്‍ഷത്തിലും അതിന്റെ
ശിഖിരങ്ങള്‍ അടര്‍ന്നു വീണു
ഓരോ വേനലിലും അതിന്റെ ഇലകള്‍
കൊഴിഞ്ഞു വീണു
അവളുടെ കണ്ണീര്‍ വറ്റിയതോടെ അതിന്റെ
വേരുകളും ജീവനട്ടു
അടര്‍ന്നു വീണ ശിഖിരങ്ങളും, കൊഴിഞ്ഞു വീണ
ഇലകളും എന്റെ പ്രണയത്തിന്റെ
വീഥിയെ എന്നെന്നേക്കുമായി മറച്ചു

നിനക്ക് വട്ടാണോ

കൈ കൊണ്ട് മാടി മാടി വിളിച്ചപ്പോഴും

കണ്ണ് കൊണ്ട് യാത്ര പറഞ്ഞപ്പോഴും

കഴുത് കുലുക്കി സമ്മതം കൊടുത്തപ്പോഴും

എല്ലാവരും ചോദിച്ചു നിനക്ക് വട്ടാണോ ...

വാതോരാതെ അവള്‍ സംസാരിച്ചപ്പോള്‍

ഒന്നും മിണ്ടാതെ കേട്ടിരുന്നു

അപ്പോള്‍ അവളും ചോദിച്ചു നിനക്ക് വട്ടാണോ

പറയാതെ പോയതിനു

പകലന്തിയോളം കഴിക്കാതെ ഇരുന്നു

കൂടെയുള്ളവര്‍ ചോദിച്ചു നിനക്ക് വട്ടാണോ

കുത്തി നോവിച്ചപ്പോഴും കരയാത്ത

കണ്ണുകളും, ചിരിച്ചു തുടുത്ത കവിളുകളും

കണ്ടു അവരും ചോദിച്ചു നിനക്ക് വട്ടാണോ

കേള്‍ക്കാത്ത ചോദ്യങ്ങള്‍ എല്ലാം ഒരുമിച്ച്

കേട്ടപ്പോള്‍ ഞാന്‍ തന്നെ ചോദിക്കുന്നു

എനിക്ക് വട്ടാണോ.....

No talk, No fight, No  joke, only pain........ many days are over

പറയാതെ പോകുമെന്ന് അറിയുമായിരുന്നെങ്കില്‍

പിന്നെ ഈ നൊമ്പരതിനെന്തു സുഖം...

പറയാതെ പോകാന്‍ കഴിയുമെന്ന് അറിയുന്നത് തന്നെ

സുഖമുള്ള നൊമ്പരമല്ലേ....